Tak się zaczęło...

Pierwsze próby wynalezienia kinematografu w Polsce miały miejsce już w latach 90. XIX w. Wtedy to Piotr Lebiedziński stworzył prototyp aparatu filmowego, ale ze względów technicznych nie udało się wprowadzić go do użytku.

Kolejnym odważnym, który chciał zaistnieć jako pionier polskiej kinematografii był Kazimierz Prószyński. Udało mu się skonstruować zarówno kinematograf jak i małą kamerę filmową.

W 1899 roku w Łodzi zbudowano pierwsze stałe nieme kino, a 3 lata później pierwszą wytwórnię filmową Pleograf.

Polskie filmy przedwojenne były w dużej mierze ekranizacjami literatury oraz klasycznych dzieł teatralnych. W tym okresie powstało ponad 150 wytwórni filmowych, produkujących po kilkadziesiąt filmów fabularnych i kilkaset krótkometrażowych rocznie.
Jednym z pierwszych większych sukcesów kasowych polskiego kina był film „Cham” - ekranizacja powieści Elizy Orzeszkowej. Film cieszył się też popularnością poza granicami Polski, gdyż kopie zakupiło 13 państw. Mimo tego nasze kino pod względem organizacyjnym i technicznym nie dorównywało jeszcze poziomem światowej kinematografii.